Błonnik pokarmowy w codziennych posiłkach jest niezwykle ważny. Dzieli się na:
nierozpuszczalny w wodzie, który ma istotny wpływ na pracę przewodu pokarmowego, przyspieszając perystaltykę jelit i zwiększając objętość kału. Ponadto zmniejsza szybkość wchłaniania glukozy oraz zwiększa wydalanie kwasów żółciowych. Zalicza się do niego otręby pszenne.
rozpuszczalny w wodzie, który występuje w owocach i warzywach,płatkach owsianych, a jego główną cechą jest korzystne oddziaływanie na konsystencję stolca, ułatwiając jego wypróżnianie. Posiada zdolność wiązania wody, a także żelaza, wapnia i cynku ograniczając ich wchłanianie.
Dzienne spożycie błonnika powinno wynosić od 20-40g.
Zmniejsza stężenie cholesterolu we krwi
Zwiększa wydalanie tłuszczu
Zapobiega nadwadze, miażdżycy i cukrzycy typu 2
Zapobiega chorobom niedokrwiennym serca i zawałom
Tworzy dobre podłoże dla rozwoju właściwej flory bakteryjnej jelit
Dieta wysokobłonnikowa obfituje w witaminy antyoksydacyjne – witaminę C, E, betakaroten.
Produkty bogate w błonnik:
- ryż brązowy
- kasza gryczana, jęczmienna
- płatki pszenne, żytnie
- otręby pszenne
- chleb żytni pełnoziarnisty, żytni razowy
- bułka grahamka
- chrupki kukurydziane
- sezam
Niskie spożycie błonnika w diecie może przyczyniać się do powstawania chorób cywilizacyjnych tj. kamica żółciowa, uchyłkowatość jelit, miażdżyca, nowotwory jelita grubego i nowotwory sutka u kobiet, a także hemoroidów i polipów jelita.
Należy jednak pamiętać, że występują choroby, w których nie zaleca się spożywania błonnika m.in. wrzody żołądka, zapalenie trzustki, jelit, żołądka, dróg żółciowych.